Kozijnen
We keken met spanning uit naar afgelopen maandag. Het moment dat de kozijnen zouden worden geleverd. De aannemer was 2 weken niet geweest, helaas. Maar gelukkig was hij er maandag weer en zijn de kozijnen geleverd en werden ze deze week geplaatst. Ze zijn prachtig. Ook werden de bakstenen geleverd en de cementsilo. Afgelopen vrijdag begon de metselaar. Deze zal de komende week ook nog bezig zijn. Er is een kans dat de voegers eind deze week nog komen. Dat hoop ik, want dan kunnen we daarna de tuin opknappen. Lukt dat niet dan lopen we uit tot na de bouwvak. Dat is heel erg jammer, want de aannemer is nu al meer dan een maand uitgelopen. Dat wordt dan nog meer weken…
Tegelvloer
Erik, de tegelzetter, is nu vrijwel klaar. Ook de badkamer is geheel betegeld. Het is echt prachtig. De vloer ligt erin, behalve de tegels bij de deuren. We wachten nog op de dorpels want die zijn er nog niet. Het is echt super mooi geworden. Ook de plinten liggen er al. De tegelvloer moet nu alleen nog gevoegd worden. Dat gebeurt volgende week maandag.
Zoveel engelen bestaan niet
Dat engelen bestaan, schreef ik al eens eerder in een blog. Als je denkt dat er niemand komt helpen, staan er ineens 10 man voor de deur. Echt geweldig. We zijn zelf nu precies 6 weken aan het klussen. Elke avond en elke dag in het weekend maar door gaan. Met de onvoorwaardelijke steun van Jos die ook elke dag komt helpen! Er zijn deze 6 weken 2 avonden geweest dat er niemand kwam, waarop Hein en ik alleen waren. Dat voelt best eenzaam. Hierdoor zagen we hoe fantastisch het is, dat alle andere dagen er elke dag mensen komen helpen! Elke dag! Soms één. Soms 10. Dat zijn dan echt engelen. Gestuurd van boven. Gister was weer zo’n dag. “Als de nood het hoogst is, komen er juist extra veel mensen”, lijkt het spreekwoord te zeggen. Om je te laten voelen dat je niet alleen staat. Om je kracht en energie te geven. Maar ook de vrijwilligers krijgen er energie van: “Morgen kom ik nog even wat afmaken waar ik mee bezig was. Maar ik vind het ook gewoon zo gezellig”.
Ik moet eerlijk zeggen dat Hein en ik wel aan het eind van ons latijn zijn. Elke dag zorgen voor 2 kinderen, naar het revalidatiecentrum, je huis enigszins stofvrij houden (lukt totaal niet), huishouden, boodschappen, eten, kinderen naar bed, schoonmaken, opruimen en ‘trekken’ aan de voortgang van de aannemer, op de achtergrond nog veel dingen regelen zoals de schuifdeurautomaten en Hein zijn fulltime baan. En met de weinige energie die je dan nog hebt, weer klussen. Afgelopen zaterdag zou alleen Jos komen. Er moest veel gebeuren dus ik stuur wat vragende berichtjes rond wie er zin heeft om te helpen. Nog nooit zijn er zoveel mensen op één dag komen helpen. Er is enorm veel werk verzet. Deze week waren er: Siebe, Jelmer, Anne-Lynise, Freek, Lisa, Roy, Annemarth, Gudo, Jos, Lucas, Peter, Sanne, Alex, Colin en Sander. Echt waanzinnig veel! Dank je wel lieve mensen!
Mierenhoop
We hebben met zijn allen niet stil gezeten: We hebben het plafond van de berging dichtgemaakt, we zijn al ruim over de helft met het dicht maken van het plafond van Tim’s kamer, er is een begin gemaakt met de aanleg van het ventilatiesysteem, de vlizotrap is geplaatst, de stortdouche is ingebouwd, voorbereiding voor de ventilatieroosters is gedaan, er is verder gegaan met de elektra, de tuin is wat opgeruimd, schrootjes voor de dak overstek zijn gegrond en de reserve dakpannen zijn naar de kruipruimte verplaatst. Wat is er veel gedaan zeg! Niet normaal. Het leek soms wel een mierenhoop in Tim’s kamer. Zoveel engelen bestaan wél.
Gevonden schat
Hein zaagde samen met Freek het plafond van de zolder weg om plaats te maken voor de buitenzonwering voor Tim. Wat viel er naar beneden? Een krant. En nog één. En nog één. Oude kranten. Van 1971. Geweldig! Ik heb de hele stapel die nog in tact zijn hier liggen en bewaard. Wat reclame folders en tijdschriften. Echt geweldig. Wat een mooi lettertype. Mooi om de formele schrijftaal van toen te lezen. Wat de koppen van toen waren en wat er toen belangrijk was en wat in het nieuws. Het is een kleine schat. Het heeft hier 46 jaar liggen wachten om door ons gevonden te worden. Ik denk dat het er in zo’n grote stapel is neergelegd als een soort isolatie. Ik wil zelf een enkele krant of artikel bewaren. Maar als ik er iemand een plezier mee kan doen, dan hoor ik het graag.
Er is echt zoveel gebeurd deze week. Zowel de aannemer is weer begonnen en wij hebben super veel werk verzet. En ook dingen die erg zichtbaar zijn. Je ziet het nu echt afkomen. Alles wat er nu gebeurt zorgt ervoor dat het mooier wordt. Dus nog even een paar weken afzien en dan is het klaar.
Bedankt voor al jullie hulp, steun en medeleven! Dag lieve mensen.
Lieve groeten Jessica
